Ten artykuł jest jedynie nierozbudowanym zalążkiem artykułu. Oto sekcje, które wymagają uzupełnienia lub dodania: Percy Jackson i Bogowie Olimpijscy, Olimpijscy Herosi, Charakter, Umiejętności.
Jeśli możesz, podejmij się misji rozbudowania go, aby Grover dostał puszkę.
Nie przejmuj się nim. Poza tym bogowie z trudem poradzą sobie z naszym pierwszym małym wyzwaniem. A nie mają pojęcia, co jeszcze trzymamy w zanadrzu. Pomnij moje słowa, za kilka dni Olimp legnie w gruzach, a my spotkamy się tu ponownie, żeby świętować świt Szóstej Ery!
— Hyperion do Kriosa; Ostatni Olimpijczyk
Hyperion – tytan światła, ognia i mocy oraz dawny władca wschodu. Jest jednym z najpotężniejszych Tytanów: trzecim najpotężniejszym po Atlasie i Kronosie i jednym z najbardziej lojalnych zwolenników Króla Tytanów.
Historia[]
Greccy bogowie według Percy'ego Jacksona[]
Hyperion był czwartym synem Uranosa i Gai. Tytani byli najstarszą z trzech ras zrodzonych z Gai (Ziemi) i Uranosa (Nieba), przed Sturękimi (Kottosem, Gyesem i Briareusem) i Starszymi Cyklopami (Argesem, Brontesem i Steropesem). Wszyscy byli znienawidzeni przez ojca, jednak najbardziej znienawidził młodsze dzieci (głównie za ich brzydotę) do tego stopnia, że strącił ich w przerażającą otchłań Tartaru, znajdującą się głęboko w ziemi i tam uwięził. Rozwścieczona tym występkiem Gaja powiedziała swym pozostałym dwustu dzieciom (w tym Hyperionowi), aby wzięli potężny sierp, który wykuła, i pomścili swoich braci, obalając ich aroganckiego i sadystycznego ojca. Jednakże, chociaż Hyperion nienawidził swojego ojca, nie miał w sobie dość odwagi by zamordować go i z tego powodu nie wystąpił po siep. Jednak po tym, jak jego młodszy brat Kronos zrobił to czego nie mógł zrobić żaden z pozostałych tytanów i tytanid, Hyperion zgodził się m pomóc mu w morderstwie i natychmiast uciszył Japeta (który zaczynał się zastanawiać czy nie ostrzec ojca o spisku). Niemniej starszy brat Hyperiona, Okeanos, a także jego siostry, Theja, Tethys, Temida, Fojbe, Mnemosyne i Rea odmówili udziału w zamachu na ojca.
Obalenie Uranosa[]
Przygotowując się do zasadzki na Uranosa, Hyperion ukrył się za ogromną kanapą. Wraz z braćmi: Japetem, Kriosem i Kojosem, Hyperion przytrzymał Uranosa, po czym Kronos użył sierpu, by podzielić ojca na tysiąc kawałków i zdobyć władzę nad wszechświatem. Jednak tuż przed tym, jak Kronos go pokroił, bóg nieba przepowiedział swojemu synowi, że pewnego dnia Kronosa spotka taki sam losu z rąk własnego dziecka. Po pokonaniu ojca Hyperion wraz z Kriosem, Kojosem i Kronosem wybuchł śmiechem. Następnie najmłodszy z braci cisnął wszystkie pozostałe kawałki Uranosa do morza, jako gest obrzydzenia wobec swego brata Okeanosa za to, że ten nie pomógł im zabić ich ojca. Znacznie później, z tych szczątków zmieszanych z pianą morską, zrodziła się Afrodyta.
Tytan Wschodu[]
Po tym jak Kronos ogłosił się Królem Tytanów i zapoczątkował złoty wiek, Hyperion został przez niego słusznie nagrodzony za pomoc w kontrolowaniu Wschodu. Był on jednym z najbardziej lojalnych zwolenników Kronosa. Tytan często zwracał się również do swojego mądrego i jasnowidzącego brata Kojosa z pytaniami na temat przyszłości.
Kiedy Kronos oburzył się z powodu nieznośnego hałasu, który nieustannie robili jego bracia Sturęcy i Starsi Cyklopi, a także na ich odrażający odór, przywołał do siebie Hyperiona i Atlasa. Razem, trzej najsilniejsi spośród wszystkich Tytanów otoczyli i spętali wszystkich sześciu swoich młodszych braci i raz jeszcze wrzucili ich z powrotem do Tartaru, tym raze stawiając na straży Kampe, najbardziej okrutniejszą i przerażającą że wszystkich potworów w całym Tartarze, którą Kronos osobiście wynajął, aby nie pozwoliła się nigdy uwolnić żadnemu z młodszych braci tytanów.
Jako Tytan Światła, Hyperion szybko przyciągnął uwagę swojej pięknej siostry, Thei, Tytanidy Blasku, która uwielbiała wszystkie lśniące przedmioty. Po ślubie Hyperion miał z nią troje dzieci: Heliosa (Tytana Słońca), Selene (Tytanidę Księżyca) i Eos (Tytanidę Jutrzenki). Hyperion był także tytańskim władcą Wschodu, ponieważ jego syn Helios zawsze wstawał każdego ranka ze wschodem słońca. Krótko po narodzinach swoich dzieci Hyperion nie odwiedzał już tak często Kronosa na Górze Othrys, nawet podczas cotygodniowych niedzielnych kolacji. Chociaż twierdził, że jest zbyt zajęty, Kronos wiedział, że prawdziwym powodem jest ukryty lęk Hyperiona przed siłą i złym humorem brata.
Uwolnienie rodzeństwa przez Zeusa[]
Jednak wiele lat później, po tym jak Kronos zatrudnił swego syna młodego Zeusa (myśląc, że ten jest Tytanem) na podczaszego na górze Othrys, Hyperion stał się bardziej rozrywkowy dzięki doskonałemu śpiewowi, tańcom i "dowcipom Satyra", którymi raczył ich Zeus, i dzięki temu zaczął częściej odwiedzać Kronosa na Górze Orthys. Wkrótce potem Zeus zachęcił Hyperiona do wzięcia udziału w nowo powstałych konkursach picia. Jako Tytański Król Góry Othrys Kronos zawsze wygrywał, ponieważ nie mógł pozwolić, by ktoś z jego rodzeństwa lub siostrzeńcy pokonali go w czymkolwiek.
Pewnego wieczoru, kiedy Hyperion jadł obiad ze swoimi braćmi i siostrzeńcami, Zeus przygotował nektar wymieszany ze śpiącą miksturą dla Hyperiona i potężny środek wymiotny dla Kronosa. Tak jak wcześniej, Zeus zabawiał ich wszystkich swoim wspaniałym śpiewem, tańcem i dowcipami. Pod koniec bankietu Zeus zachęcił wszystkich Tytanów do kolejnego konkursu na picie i rozdał przygotowane puchary. Tak jak poprzednio, Kronos wygrał zawody, ale środek w jego pucharze spowodował, że zwymiotował wszystkie połknięte wiele lat wcześniej dzieci, podczas gdy Hyperion został tymczasowo uśpiony przez miksturę nasenną i nie mógł powstrzymać ich przed ucieczką.
Tytanomachia[]
Wkrótce potem wszystkie z sześciu dzieci Kronosa szybko wypowiedziało wojnę swojemu ojcu, a także innym Tytanom, którzy stanęli po jego stronie, co zaowocowało straszliwym 11-letnią wojną. Hyperion początkowo miał przewagę w swoich bitwach z bogami, ponieważ był bardziej utalentowanym i doświadczonym szermierzem. Jednak bogowie szybko stali się również wykwalifikowanymi wojownikami, a przy pomocy ich nowej niezwykle potężnej broni (Pioruna piorunów Zeusa, Trójzębowi Posejdona i Hełmie Mroków Hadesa), a także pomocy Starszych Cyklopów i Sturękich, bogowie w końcu zwyciężyli. Podczas ostatecznej bitwy Zeus użył swojego Pioruna, aby odciął szczyt Góry Othrys i zrzucenia Kronosa z jego Czarnego Tronu, pokonując tym samym Króla Tytanów. Wkrótce potem bogowie zaatakowali ruiny Góry Orthys i na koniec pokonali pozostałych Tytanów (w tym również samego Hyperiona).
Po bitwie Hyperion został przykuty łańcuchem przez Starszych Cyklopów, po czym Sturęcy zmusili go do uklęknięcia przed Zeusem, Posejdonem i Hadesem. Zeus zaczął szydzić z wuja Hyperiona, co skłoniło go do zwieszenia głowy ze wstydem. Zeus wyrzucił Hyperiona do Tartaru, razem z Japetosem, Kriosem, Kojosem i szczątkami Kronosa. Tytani zostali uwięzieni w strefie maksymalnego bezpieczeństwa Tartaru, otoczonej ogromnymi brązowymi murami i fosą lawy, strzeżoną przez ich braci sturękich.
Wygląd[]
Wiadomo tylko, że Hyperion nosił złotą zbroję.
Ciekawostki[]
- Imieniem tytana nazwano jeden z księżyców Saturna – Hyperion.
- Jest także wydawnictwo Hyperion Books, które wydało amerykańskie wersje książek Ricka Riordana.
- Grover zamienił go w klon. Pień drzewa miał obwód co najmniej sześciu metrów, a gałęzie sięgały bardzo wysoko.